viernes, 16 de marzo de 2007

Investigando

Aquí sigo investigando sobre este mundillo bastante nuevo para mí (al menos desde el lado del que escribe) y pensando todo lo bueno que me puede traer. A fin de cuentas te "obligas" ante los demás a rememorar, y me da que a este pobre nostálgico le terminará gustando aquello de contarte venturas y desventuras más o menos habitualmente.
Además, y aunque no deje de ser un poco triste, me vendrá bien para mantener contacto con tanta gente de la que deje de merecer cualquier viso de amistad hace tanto tiempo y que, incomprensiblemente, sigue cerca. Mi profundo reconocimiento y mi eterna gratitud.
En fin, muchas gracias de nuevo por la cálida bienvenida a mis palabras. Y para darle algún toque distinguido a la noche que ya se ha hecho con Guadalajara, os dejo con Joan Manel. Ara que tinc vint anys. Fins a la propera.

Ara que em sento capaç de cantar si un altre canta. Avui que encara tinc veu i encara puc creure en déus... Vull cantar a les pedres, la terra, l'aigua,al blat i al camí, que vaig trepitjant.A la nit, al cel, a aquest mar tan nostre,i al vent que al matí ve a besar-me el rostre. Vull alçar la veu, per una tempesta, per un raig de sol,o pel rossinyol que ha de cantar al vespre.

1 comentario:

Lucas dijo...

Rememora y cuenta... aventuras, desventuras... ¿que más da?

Lo importante... ya que por unas cosas o por otras casi ni nos vemos, así estaremos un pelín más cerca...

Abrazos electrónicos